Justyna Cyrulak

Uczennica klasy 3d

Gimnazjum nr 4 im. Jana Pawła II w Lubinie

Konkurs „ Moja szkoła w Unii Europejskiej – edycja Powrót do szkoły”

 

SPRAWOZDANIE

 

            Gdy dowiedziałam się o zwycięstwie naszej szkoły w konkursie „ Moja szkoła w Unii Europejskiej”, byłam bardzo szczęśliwa, ale i zaskoczona. Niemal od razu po ogłoszeniu wyników we Wrocławiu duża grupa wolontariuszy przystąpiła do przygotowania spotkania z europosłem. Tydzień później dowiedzieliśmy się, że będziemy gościli w swojej szkole Panią Lidię Geringer de Oedenberg. Na spotkaniu Wolontariatu i Samorządu Uczniowskiego, po długiej wymianie poglądów, jednogłośnie ustaliliśmy, że debata będzie najciekawszą, najprzyjemniejszą i najbardziej przemawiającą do uczniów formą spotkania. W przygotowanie debaty zaangażowało się wielu uczniów, a nad całością czuwała pani pedagog.

            Młodzież z Wolontariatu opracowała ulotkę o Pani Europoseł Lidii Geringer de Oedenberg. Wszyscy uczniowie, którzy zgłosili się do debaty, otrzymali taką ulotkę. To był początek przygotowania do debaty i poznania naszego gościa z Brukseli.

„Solidarność: brzemię współczesnego człowieka”. Gdy przeczytałam temat debaty, w której miałam uczestniczyć w następnym tygodniu, od razu przed moimi oczami stanął obraz stoczniowców, którzy apelowali o wolność słowa i lepsze warunki życia trzydzieści lat temu. Czy o takiej solidarności mieliśmy rozmawiać?

            Pani pedagog poleciła nam zastanowienie się nad trzema tematami, które mieliśmy poruszyć: „ Czy państwa unijne są solidarne w obliczu kryzysu europejskiego?” „ Idea solidarności w społeczeństwie” oraz „ Jak państwa unijne respektują prawa zwierząt?” Po głębszym zastanowieniu się do głowy przyszło mi tysiąc pomysłów na wypowiedzi. Postanowiłam użyć ich podczas dyskusji. Plusem tej debaty był też udział Pani Europoseł – Lidii Geringer de Oedenberg. Wyjaśniono nam, że będziemy mogli porozmawiać na interesujące nas tematy z kompetentną osobą, która jest na bieżąco z nowelizacjami ustaw, nowymi przepisami i zmianami w prawie europejskim. Uznałam to spotkanie za ciekawe doświadczenie, które być może wykorzystam w przyszłości.

            Dzień 6 lutego zaczął się jak każdy poniedziałek. Jednak dostrzegłam różnicę. Założyłam białą bluzkę, szkolny krawat i pełna oczekiwania udałam się do szkoły. Od początku wyczuwało się atmosferę zaciekawienia; każdy uczeń, który został oddelegowany do udziału w debacie, czekał na komunikat w radiowęźle, aby udać się na główny hol.

            Kiedy nadeszła godzina 10.35, wszyscy zajęliśmy swoje miejsca. Brakowało tylko najważniejszego gościa. Pani Europoseł przybyła punktualnie – mogliśmy rozpocząć naszą dyskusję.        

            Moderator debaty, Radek, powitał ekspertów, obserwatorów i uczestników. Wyjaśnił zasady obowiązujące podczas dyskusji, następnie przeszliśmy do właściwej części.

            Pierwszy temat: Solidarność między państwami Unii Europejskiej w świetle kryzysu. Czy kraje członkowskie powinny pomagać tym jednostkom, które są zadłużone i zagrożone bankructwem? Wspólnie z innymi uczniami uznaliśmy, że warto pomagać słabszym państwom. Jednak podkreśliliśmy, że chodzi tu nie tylko o pomoc finansową, lecz także naukę, jaki rozdysponować pozyskane środki. Trafne uwagi Pani Europoseł pomogły nam dojść do konsensusu: warto, a przede wszystkim trzeba, okazywać sobie pomoc międzynarodową w trudnych sytuacjach ekonomicznych.

            Kolejnym dyskusyjnym tematem była solidarność społeczna. Czy warto pomagać drugiej osobie? Czy za takie charytatywne działania można coś uzyskać? Zdania uczniów były jednomyślne – warto i trzeba okazywać swoją dobroć i bezinteresowność. Pani Europoseł wypowiedziała się także na temat wolontariatu – z uwagi na to, że taka organizacja działa też w naszej szkole. Dowiedzieliśmy się, że takie działania w Polsce nie są tak rozpowszechnione, jak na przykład w Niemczech czy Holandii. Jednak uznaliśmy, że jeśli polskie społeczeństwo popracuje nad swoją bezinteresownością i chęcią pomocy – dorównamy krajom zachodnim.

            Ostatni aspekt solidarności, który został poruszony podczas debaty, to nasza więź ze zwierzętami. Jak egzekwuje się prawa zwierząt i czy powinno się coś zmienić? Wspólnie zadawaliśmy sobie te pytania. Często słyszy się o tym, że za znęcanie się nad zwierzętami grozi niekiedy kara grzywny. Czy te kary nie powinny być wyższe? Dowiedzieliśmy się jednak, że od 1 stycznia weszła w życie ustawa, wedle której właścicielom źle traktujących swoje zwierzęta odbiera się prawo do opieki nad nimi. Uspokojeni wypowiedzią Pani Geringer de Oedenberg, zakończyliśmy dyskusję na ten temat.

            Podsumowując debatę, jednogłośnie opowiedzieliśmy się za pomocą międzypaństwową podczas kryzysu, solidarnością społeczną a także odpowiednim traktowaniem zwierząt. Udział Pani Europoseł w tej debacie dostarczyła nam ciekawych informacji, a jej trafne uwagi pomogły nam w osiągnięciu konsensusu.

           

            Jednak nie był to koniec pozytywnych wrażeń i nowych doświadczeń. Dwa dni później, 34-osobowa grupa naszych uczniów wyruszyła do stolicy Dolnego Śląska, aby pogłębić swoją wiedzę o Unii Europejskiej.

            Mimo drobnych komplikacji szczęśliwie dojechaliśmy do „Domu Europy”. Poznaliśmy pracowników biura, którzy przygotowali dla nas ciekawą „lekcję europejską”. Panie Agnieszka Frąckowiak i Monika Łukasik oraz pan Paweł Marciniak już na początku wzbudzili nasze zainteresowanie. Przeprowadzili krótki sprawdzian znajomości państw członkowskich, ich stolic, a także obowiązujących tam walut.

            Następnym ćwiczeniem było stworzenie mapy myśli – z czym kojarzy się nam Unia Europejska? Padały różne odpowiedzi: euro, dwanaście gwiazdek, „Oda do radości”. Nasze pomysły zamieściliśmy na plakacie, po czym przeszliśmy do kolejnych zagadnień.

            Dzięki dużej wiedzy pracowników „Domu Europy” usystematyzowaliśmy wiedzę na temat najważniejszych instytucji europejskich. Przypomnieliśmy funkcje Rady Europy, Komisji Europejskiej i innych ważnych organów. Dowiedzieliśmy się też, w jaki sposób ustanawia się nowe prawa. Poszerzyliśmy dotychczas znane nam informacje o Wspólnocie, do której należymy.

            Nadszedł też czas na poruszenie tematu finansów w Europie. Ekspert w tym aspekcie – pan Paweł Marciniak w zrozumiały sposób przekazał nam wiedzę o panującym kryzysie gospodarczym, a także zgłębił temat strefy euro. Przedstawił warunki przystąpienia do tej waluty. Dowiedzieliśmy się też, że Polskę czeka jeszcze długa droga, aby to osiągnąć...

            Po zakończonych zadaniach i prezentacjach przyszedł czas na rozrywkę. Zabawiliśmy się w europejskie kalambury. Każda drużyna wybierała swojego reprezentanta, który rysował symbole wybranego kraju. Naszym zadaniem było odgadnięcie, co kryją rysunki. Zabawa przyniosła nam dużo śmiechu i pozytywnych wrażeń.

            Na koniec „lekcji europejskiej” mieliśmy okazję porozmawiać z dyrektorem wrocławskiego Biura Informacji Europejskiej, panem Łukaszem Kemparą.  Obejrzeliśmy filmy, które w skrócie utrwaliły wiedzę o instytucjach i działaniu Unii Europejskiej. Otrzymaliśmy też drobne upominki związane ze wspólnotą i pełni miłych wspomnień powróciliśmy do Lubina.

            Czy warto było uczestniczyć w debacie i „lekcji europejskiej”. Moja odpowiedź to zdecydowane TAK! Dzięki tym doświadczeniom wiem dużo więcej o wspólnocie europejskiej. Spotkanie z Panią Lidią Geringer de Oedenberg i pracownikami Biura Informacji Europejskiej we Wrocławiu pozwoliło nam wykazać się swoją wiedzą a także uzyskać nowe informacje. Uważam też, że moja szkoła, dzięki tym przedsięwzięciom może nazwać się szkołą sprzyjającą Unii. Myślę, że wszyscy uczniowie, którzy mieli okazję wziąć udział w tych działaniach, będą je mile wspominać. Pozytywne wrażenia pozostaną na długo w naszej pamięci.